Αυτό το καλούπι με στενεύει
Φοράω χειροπέδες στη σκέψη μου
Οι εγκληματίες μου στριμώχνονται στην πόρτα
της Τυφλής
Μπαίνουν οι λύκοι
την ώρα που σχολιάζω
την αρμονία των εύηχων κουδουνιών
που κρέμασε το ποίμνιο στο λαιμό του
Κλειστή πόρτα οδηγεί σαν ανοίξει
σε πόρτα κλειστή που θ ανοίξει
σε πόρτα κλειστή
που θ ανοίξει σε λαβύρινθο
Ο Μινώταυρος ζει
Καφές το πρωί
Κέφι για κουβέντα
Ήταν ωραία η Πατρίδα μου Λευκή και Γαλάζια Πάνω στο πλοίο Για το χαμό
Ασταμάτητα γύριζε γύρω από τον εαυτό της και γύρω από τον Ήλιο
«Ο Πατέρα μου ο Ήλιος κι η Σελήνη η Μάνα μου...»
Φωτεινή κηλίδα στην τροχιά της και θα χαθεί
Φτάνει να το πάθει την ώρα του ΑΛΦΑ
Κοχλάζει το ΑΛΦΑ
ΑΙΜΑ
Τι είδους μουσική εκπέμπει το ΑΙΜΑ;
Ένα πόδι στο στόμα
Ένα βρέφος
Ένα λείψανο άθαφτο
Περιφέρονται οι κήρυκες άνεργοι
Μιμούνται ένα ξεκίνημα μπλόφα οι αγύρτες
Ηλικιωμένες εφημερίδες γαβγίζουν ακίνδυνα
Δυσκολεύομαι να δεχτώ τη μέρα τρελή
Καρτποστάλ χαυνωμένο από ηρεμιστικά
Πουλιέται πανάκριβα στους μετανάστες
Μανταλάκια για να στεγνώνουν όσοι σμίγουν κι όσοι χωρίζουν
Χρωματίζονται έντονα οι γηγενείς
Ο Ήλιος ο Πατέρας μου λογαριάζει τα δρώμενα
Η Σελήνη η Μάνα μου διδάσκει Ιστορία
Πόσο καιρό σε καρτερώ
στα περιθώρια των μαχών
και στις κορυφές των βουνών που παρέμειναν
σημαδεμένη σελίδα αυτή της κιβωτού ή
η τελευταία του παραμυθιού
που έζησαν αυτοί καλά
και μας
μας πήρε ο ύπνος
Δίχως αξία
τα στρώματα των θρήνων όσο κι αν είναι αναπαυτικά
για να στερεωθεί το γιαπί χτυπάμε τα καρφιά στο κεφάλι
Τι μου γυρίζεις με τέτοιο κεφάλι
σε μέρες και περιοχές ανοικοδόμησης
και επιτέλους
γιατί επιμένεις να περιφέρεις λάβαρο τα θλιμμένα μάτια
στα σημεία σύγκρουσης
και κλαπ και κλαπ το μαστίγιο αφήνει τα ίχνη του
πάνω στις αποφάσεις σου
Πλησιάζει το ερωτευμένο μάτι
το παντρεμένο το διπλανό τουΑψηφά τους κινδύνους το ένστικτο
Τι μου αφήνεσαι να σε δαμάζουν
με την επιστήμη των διαταγών και των ενοχών χαλινάρι
Τα άλογα
πέρασαν
σε άλλες εποχές
Πόσες φορές προσπάθησες ν αποκρύψεις τα πτώματα
Σε άλλες εποχές πέρασαν τα άλογα
Φυτρώνω μια ωραία μέρα
Αναπηδώ στο πλάι σου
Σου τρίβω τα χέρια
Σε τρέχω στους γιατρούς
και Συ Δαίδαλος κάθε πρωί
μια μάζα κόκαλα και ΑΙΜΑ κάθε βράδυ
Και καλά να φωνάξεις ΑΑΑλφα
πολλαπλό Άλφα
με φωτεινή ουρά κομήτη
να φωτολουστούν τα πατήματα
των όσων προπορεύτηκαν
Και καλά να κρατάς το στόμα ορθάνοικτο στο ΑΛΦΑ
ν' ανθίζουν εύθραυστοι τόνοι να δίνουν έκφραση στο βλέμμα
Όμως χωρίς άσκηση αυτοσύνθεσης
πόσο μπορείς να κρατήσεις;
Δοκιμασμένος περίπατος
ξεροβήχει φρόνιμα
Κερδίζει χρόνο
Αναπηδούν τα νερά πάνω στις πέτρες
Τυφλός ιερέας διαχωρίζει τη θέση του Αποσύρεται
Είμαστε άραγε οι τελευταίοι
που μυρίζουμε το γκρίζο αέρα
τέτοια εποχή με μπράτσα και μπούτια γυμνασμένα
με κεφάλι τετράγωνο και «πιστεύω»;
Δημοπρασία αργότερα Διασκευασμένα καταφύγια
Υπάρχει ελπίδα; Αυτό μόνο
Ευχαριστώ
Εφτά διαπιστώσεις πάντα αλάνθαστες
Εκτιμήσεις στη δευτέρα ή την τρίτη
Απόγονοι στη νιοστή
Αγκύλη
.....
«Πήγαμε»
Ανασαίνει παλλόμενη αργά με τον αέρα να βολτάρει
από τα χείλια στον ουρανίσκο
Χημική σκέψη προκαλεί την πρώτη αντίδραση
Ξεκινάς
με ένα δευτερόλεπτο την ημέρα
Είσαι εναντίον του ουρλιαχτού
Είσαι εναντίον του πάθους
Και ψύχραιμα
Και ήρεμα
Και απλά και πάμε: Έτσι:
ΑΑΑΑΑΑΑ ΑΑΦΑ ΑΛΦΑ ΑΛΦΑ
«Είδαμε»
Κακή ισορροπία από τα δόντια στα χείλια
«Μάθαμε»
Τα ίδια με τα παραπάνω
«Φύγαμε»
Έτσι μιλάς Όπως μιλάς όταν κανένας δεν σ ακούει
Έτσι γελάς Όπως γελάς όταν κανένας δεν σε βλέπει
Έτσι γεννάς Όπως γεννάς
Ονειρεύομαι κάποτε
πως η χορεύτρια γλώσσα δραπέτευσε
στον ανοιχτό κάμπο ή τη θάλασσα κι από κει
ανεβοκατέβηκε στον ουρανό τόσες φορέςόσες φορές χωράει ο έρωτας στο δευτερόλεπτο
από: http://linakaramba.blogspot.com.cy/search?updated-max=2009-07-06T08:00:00%2B03:00&max-results=1&start=3&by-date=false
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου