ΠΡΟΣΜΟΝΗ

Η απουσία σου
μαύρη τρύπα
που στο κενό
με βυθίζει.
Μνήμη αβάσταχτη
τα φιλιά σου που σαν χείμαρρος
μ'ανάσταιναν.
Η προσμονή σου
ωκεανός από δάκρυα
που στέγνωσαν στη λήθη.
Έφυγες και την ανάσα μου
λεηλάτησες.
Λαχταρώ να ζήσω πάλι
το γλυκό σου ψέμμα,
χάρισε μου τα φτερά
ουρανέ μου.

Julie Tsorou (Παναγιώτα Τσορού)

.