ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΕ ΤΟ ΑΣΠΡΟ ΑΔΙΑΒΡΟΧΟ του Γιώργου Μακρή

1942

Θα΄ πρεπε να΄ ναι επίτηδες βαλμένο
ένα τυχαίο μα και όμορφο γεγονός
ένα λευκό αιθέριο γεγονός που στάθηκε για μια στιγμή
μέσα σε μιαν αυλή οφθαλμιατρείου,
αχ! μέρα βροχερή, γεμάτη φοιτητές και άσχημα χάχανα,
ενώ δίπλα διέκρινε κανείς τους ασθενείς
με μικρά άρρωστα μάτια γεμάτα κακία
κακία και συμφορά στο τμήμα απόρων
αίθουσα αναμονής
και πάνω στον βαμμένο τοίχο οι εταζέρες
με τα εργαλεία των γιατρών,
το μάθημα ανατομίας του γιατρού Τούλπ
σε μια μικρή λιθογραφία μ΄ άσπρο φόντο.
Και να την, να την σαν επίτηδες
τυχαία και όμορφα βαλμένο γεγονός
άγνωστη μ΄ άσπρο αδιάβροχο, σκληρά χαρακτηριστικά
μελαχρινά λόγο σκληρά χαρακτηριστικά
ντυμένη σε περήφανο αλαζονικό εμβατήριο
θυμίζοντας οδυνηρά συμβάντα παλαιότερα.
Κι αρκούσε αυτό για τη δημιουργία
κάποιας μικρής όσο κι ασήμαντης νότας
όπως αρκεί μια πεθαμένη φύση
με κάκτο και μπουκάλα για να καταλάβουμε
όπως αρκεί ένα μικρό χεράκι παίζοντας
μ΄ ένα μικρό αντικείμενο ασυνεσθήτως.
Αχ! μέρα βροχερή γεμάτη απ΄ το κορίτσι με το άσπρο αδιάβροχο.

πηγή: http://www.poiein.gr/archives/234