Τα ορεινά: Ποιητική Συλλογή του Χρήστου Κολτσίδα (Εκδόσεις Μελάνι) (απόσπασμα)

ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΤΟΠΙΟΥ

Χωράς να κινηθείς απ' τη μιαν άκρη στην άλλη

Εδώ έχει κίνηση και γέννηση και θάνατο 
Πλατάγιασμα της πέτρας στο μαύρο πανί του ποταμού

Κι αν βγούμε βράδυ ως το βουνό
-με κλαρίνο και λαούτο και φόβο για βοηθό-
έρχονται ζώα με στόμα κόκκινο που αχνίζει

Είναι ένας τόπος όμορφος 
Τόπος ροής 
τόπος κυνηγιού 
τόπος μελισσοκόμων.

***

 Καθώς σκύβω δίπλα στη φωτιά

μες στο καπνισμένο δωμάτιο

τα ρούχα των περαστικών που φαντάζομαι

μυρίζουν κρεμμύδι και βρεγμένο ξύλο

Είναι μια τρύπα που μέσα της ακινητοποιείται η σκόνη

και ξεχνιέμαι στον ουράνιο θόλο

Σαλεύει η μούχλα του τοίχου

Μόνο ο χειμώνας ταιριάζει σ’ αυτόν τον τόπο

και συντονίζομαι με το αντικείμενό μου

Φυλάω στα μάτια μου τον παλμό του

Νομίζω ότι βυθίζομαι και ότι

δεν υπάρχω.