Δύο ποιήματα του / Τάσος Ρήτος

[Απ' τη ζωή ενός μικρού παιδιού]

Μέσα απ` τα μάτια μου κοιτώ
τα χρυσαφένια είδωλα
και είναι τα χέρια μου νεκρά,
απ` τον πάγο ακρωτηριασμένα!

Στους δρόμους των ονείρων μου,
ξεδιάντροπους, δειλούς της πολιτείας συναντώ,
και τώρα πάλι μόνος θα ζητώ
λίγη απ` την δυστυχία τους!

Τα χρόνια μου δεν ξεπερνούν
τις μέρες που θα ζήσω ανάμεσα στο δρόμο,
είναι οι ώρες μου αυτές οι τελευταίες
καθώς συναντώ στο κάθε βράδυ μου
τους χάροντες να τρέχουν μανιωδώς να πάρουν την ψυχή μου!

*

[Για την καρδιά ενός μικρού παιδιού]

Κοίταξε οι λύπες μας καραδοκούν,
τα βλέφαρά μας μισόκλειστα
αντέχουν το ψύχος του ανέμου.
άλλωτε στα μάγουλα το δάκρυ,
κι άλλωτε στη μνήμη το γέλιο ενός παιδιού!

Τί χαρά, τί ευτυχία
όταν το μικρό σου χαμογελά
όταν θα πλαντάξει για ένα χάδι τρυφερό!

Μα τί λύπη όταν θα ραγίσει
την καρδία του ένα αιώνιο κακό!
Ένα αιώνιο της καρδιάς κακό!

πηγή: http://www.vakxikon.gr/%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%86%CE%B1%CE%BD%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%AC%CF%83%CE%BF%CF%82-%CF%81%CE%AE%CF%84%CE%BF%CF%82/