Ποιητικό αίτιο: Ποιητική Συλλογή του Ένο Αγκόλλι (εκδ. Εντευκτηρίου, Θεσσαλονίκη 2015) Ένα ποίημα

Υποβολέας 

Όλες οι αφηγηματικές τεχνοτροπίες, οι γραμμές, τα σεμνά
κατάστιχα
ήταν στη θέση τους, στο σωστό παλιό τετράδιο
του υποβολέα.

Γύρισα για μια στιγμή τα μάτια, αυθαίρετα ή αυθόρμητα – ποτέ
κανείς δεν ξέρει –
Είδα την υπόστασή σου φωτισμένη σ’ έναν ήχο από σουίνγκ
και βρήκα όλες τις μνήμες απ’ τα ελληνικά μου καλοκαίρια.

Ήρθες και δεν ήρθες.

Φώναξες για λίγο τ’ όνομά μου, άνοιξες δειλά μια πιθανότητα
κι έφτιαξες απ’ την αρχή τον γνωστό σωρό των εντυπώσεων.
Φωνάζει ο σκηνοθέτης – δεν μπορώ.

Σ’ αγαπώ, εντάξει;
Θα τα πούμε σήμερα, σ’ ένα χθεσινό καρέ, σ’ ένα γκρο πλαν
μελλοντικό.

Άργησα, άργησα.

Ο υποκριτής έχει κιόλας ξεχάσει τις γραμμές του