ΓΙΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΨΑΧΝΩ …..του ΠΕΤΡΟ Β. ΚΟΥΡΤΗ

Πέτρος Κούρτης

Κάλτησσα ψάχνοντας, για ΈΛΛΗΝΕΣ
Γνήσιους όμως
Που να μην τους κολλάει ύπνος
Όταν το χρειάζεται, η Πατρίδα
Να τους γνωρίσω θέλω
Πέντε χρόνια τώρα αδημονώ
Να βρω έναν τουλάχιστον
Από αυτούς που κρατούν σφραγίδες όμως
Που κάνουν το νόμο
Ανέφικτη όμως η προσπάθειά μου
Εδώ στην Αθήνα
Δεν ξέρω πιο πέρα
Μόνον τη γλώσσα τους ακούω
Κάπου – κάπου
Και αυτή ανάμεικτη με τα πολλά «ΟΚ»
Πνιγμένη μέσα στην οχλαγωγία πολλών άλλων
Αγγλικών,Ρωσικών Αραβικών,Αλβανικών
Σλαβικών, Γερμανικών, Κινέζικων,
Πακιστανέζικων, Ισπανικών
Γύφτικων και τουρλί άλλων πολλών
Θεέ μου, που βρίσκομαι;
Στην Ελλάδα μου, ή……….;
Πού θεέ μου;
Και τώρα; Μια ιδέα μου ήρθε.
Χρειάζομαι το φανάρι του Διογένη
Όχι, να ψάξω για καλούς ανθρώπους,
Για καλούς ΈΛΛΗΝΕΣ
Όλοι καλοί είμαστε
Και ποιος δεν το ξέρει ΑΥΤΌ
Εκτός από τα ζιζάνια, τους νόθους
Για Έλληνες θέλω να ψάξω,
Σαν κι εγώ, ο ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΟΡΩΝ
Από αυτούς που κρατούν «ΣΦΡΑΓΙΔΑ», λέω
Για τέτοιους ψάχνω
Που να μην τους δέχεται η καρέκλα τους
Όταν τρίζει ο Όλυμπος
Γι αυτό μου χρειάζεται το φανάρι…
Μακάρι να ζούσες και Συ Διογένη…!
Στο ψάξιμο να με βοηθούσες,
Με τη δική Σου εμπειρία, τη μεγάλη.
Όχι από αυτούς που τους ΈΚΑΝΑΝ Έλληνες,
Στα χαρτιά
Δεν μου χρειάζονται οι τέτοιοι
Αυτοί μας σκλάβωσαν για 99 χρόνια
Συνεργάτες είναι της αφαίμαξης.
Μακριά απ’ αυτούς….!
Και τώρα, αν και δύσθυμος
Μπαίνω στο μουσείο
Το ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΌ
Να συναντήσω Έλληνες
Σίγουρα, εδώ θα βρω.
Να απαλλαχτώ από το άγχος, το μεγάλο
Για μερικές ώρες τουλάχιστον.
Εδώ βρίσκονται οι πραγματικοί ΕΛΛΗΝΕΣ
Και ας είναι μαρμαρωμένοι.

Για σας ήρθα λοιπόν ω, ΔΟΞΑΣΜΕΝΟΙ….!
Για σας που μας θρέφετε με τα κόκκαλα σας τα ιερά
Με τη δόξα σας
Που μου δίνετε δύναμη,
Που με κάνετε περήφανο
Και αγαλλίασε το πνεύμα μου από τη δική σας δόξα
Γιατί και έτσι σας φοβούνται
Και ας είστε ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΙ.
Αύριο, θα σεργιανίσω όλη την Ελλάδα, με σας παρέα
Και είμαι σίγουρος πως θα βρω
Και κάποιους αμαρμάρωτους
Απαλλαγμένους από το σαράκι της φυλής μου
Το αιώνιο
Τη διχόνοια, την επιπολαιότητα, το λήθαργο,
Την ξενομανία, την αδιαφορία,
Κι άλλα πολλά
Αυτοί που βρίσκουν παρηγοριά πίνοντας και μεθώντας
Εκεί στις «ναρκωμένες ταβερνες ΤΟΥ ΨΕΙΡΗ».