ΕΛΠΙΔΑ
Η συντριβή της προσευχής
Στην κατεδάφιση
Ήταν παρούσα.
Και οι ρωγμές μαζί...
Αδιαπέραστες έως θανάτου.
Όμως
Έφτανε μόνο μια ανεπαίσθητη σχισμή
Ν' ανοίξει πάλι δρόμους
Στο σκοτάδι...
***
Κι ύστερα η κραυγή Σου
Τυλίχτηκε με τα σύννεφα τ' ουρανού.
Τη σιωπή του μεγάλου πόνου
Σταλάζοντας
Σαν φραγκοστάφυλλο
Στα κλαδιά της μνήμης.
Του Σταυρού
Ανήμερα...
***
Κι ύστερα η κραυγή Σου
Τυλίχτηκε με τα σύννεφα τ' ουρανού.
Τη σιωπή του μεγάλου πόνου
Σταλάζοντας
Σαν φραγκοστάφυλλο
Στα κλαδιά της μνήμης.
Του Σταυρού
Ανήμερα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου