Θερινός κινηματογράφος: Από την ποιητική συλλογή Σχηματο-ποίηση (1962) του Λουκά Κούσουλα

Μας πήραν στο λαιμό τους ένα-δύο ονόματα

ηθοποιών· η όλη υπόθεση

απεδείχθη για κλάματα.

Μείναμε ωστόσο. Πού να πηγαίνεις

περασμένη πια η ώρα,

χάνοντας ίσως αποπάνω και τη δροσιά.

και τα εισιτήρια καλοπληρωμένα...

Αφρίσει-ξαφρίσει που λέει κι ο λαός.

Το πήραμε εξάλλου ελαφρά.

Ωραίο καλοκαιρινό βράδυ

με τον κόσμο να σμαριάζει χαρούμενος στα μπαλκόνια

και τα ουράνια πάνω μας

ανοιχτά.

Ξεχώριζαν κάτι αστέρια.

Από το ένα στο άλλο, χωρίς

να το καταλάβουμε καλά-καλά,

ανεπαισθήτως λοιπόν σχηματίσαμε,

θαμπή στην ανταύγεια με μια νέα ομορφιά,

τη Μεγάλη Άρκτο ολόκληρη.

Όχι, δεν ήταν μια χαμένη

βραδιά η περιπλάνησή μας στο απρόοπτο

καλοκαιρινό σινεμά.

Το διαβάσαμε στο βιβλίο "Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Γ΄τεύχος"  

της Γ΄τάξης του Γενικού Λυκείου και το αναδημοσιεύουμε.