Ώρα δειλινή/ Έκτωρ Κακναβάτος

Λέω μη τάχαμ είναι μεταβίωση* ακόμα και βυζαντινή μην η ψηφίδα εντός του εκκλησιδιού που ενώπια* ασπρίζει ή που ολόσωμος ο ασβέστης άγιασε μην είναι που ασκητεύει αντίκρυ του γαρουφαλένια δύση η εσπέρα η ψύχρα που η ψαλμουδιά ξεπόρτισε στα θάμνα ένα με τα σπουργίτια μην είν' του Ίακχου* τα Πάθη ετούτα ή του Χριστού και σάστισε ο Απρίλης μην το κερί, μην το θυμίαμα, το αρχαίο στασίδι μην η λοξή του απ' το βημόθυρο κρύα ματιά του ταξιάρχη που ως το καρυόφυλλο η ψυχή μου τρέμει. Μνήμη που με πονάς μην είσαι συ η αίσθηση όπου στα δυο με σχίζει λέω μην του μειόκαινου* η καταβολή* το βιος* που μου αφήσανε μέσα στα κόκαλα οι αιώνες, κι είναι μες στους εσπερινούς που εντός μου η πλημμύρα ανεβαίνει τόση.

---

μεταβίωση: η μεταθανάτια ζωή ή κατάσταση· μεταβιώ: ζω μετά (ενν. από μια καταστροφή), επιζώ.

ενώπια: αντίκρυ, ενώπιον.

Ίακχος: τοπικός ήρωας της Ελευσίνας που ταυτίστηκε αργότερα με το Διόνυσο.

μειόκαινος: γεωλογική περίοδος (26 με 19 εκατομ. χρόνια, κατά την οποία εμφανίστηκαν και εξελίχτηκαν τα θηλαστικά).

καταβολή: κατάθεση, παρακαταθήκη, κληρονομιά.

βιος: ο πλούτος, η αφθονία αγαθών.

***

Ποιητικη συλλογη: Τα μαχαίρια της Κίρκης (1980)

Το διαβάσαμε στο βιβλίο "Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Γ΄τεύχος"  της Γ΄τάξης του Γενικού Λυκείου