Τραγούδι του Σκλάβου (απόσπασμα) του Φώτη Βαρέλη

Έλα Χριστέ και Παναγιά ν' αρχίσω το τραγούδι
Να παίξω λύρα το πουρνό, βιολί το μεσημέρι
Και ταμπουράν από βραδύς, ώσπου να φέξ' η πούλια.
Κι αν φέξ' η πούλια την αυγή πάλι δεν θα κοιμάμαι.
Πάλι θα σέρνω δοξαριές να στιχοκουβεντιάζω...
Κι αν παινευτεί κι ο Αυγερινός το πώς να με νυστάξει
Και δείτε τα ματάκια μου αργά να καλυβώνουν
Και δείτε τα χεράκια μου να σιγανοκουνιούνται...
Αν το δεξιό του δοξαριού δεν καλαμολυγιέται
Αν τα ζερβά μου δάκτυλα δεν παν σαν χελιδόνια,
Τότε να με θρηνήσετε γιατ' είμ' αποθαμένος!