Θαύμα ιωδίου τούτη η νύχτα
στης λιμνοθάλασσας τα πάνω στέκια
κι η θάλασσα ασάλευτη χωρίς πνοή ανέμου
ατρέμα
στης λιμνοθάλασσας τα πάνω στέκια
κι η θάλασσα ασάλευτη χωρίς πνοή ανέμου
ατρέμα
Της λίμνης της να γλείφουν κύματα μόλις
το γιαλό κι εγώ ν’ αδημονώ όσο
εκείνη μ’ όστρακα απ’ το υγρό της πάθος
καλλωπίζεται.
το γιαλό κι εγώ ν’ αδημονώ όσο
εκείνη μ’ όστρακα απ’ το υγρό της πάθος
καλλωπίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου