Γαλήνη του Ηλία Βενέζη (ένα μικρό απόσπασμα .....απλωμένο σε.... μορφή ποιήματος )

... Μια γαλάζια  γραμμή πάνω στο χώμα της γης, 
όπου είναι δέντρα, τάφοι, φωτιά της αστραπής που γράφεται και σβήνει, 
βυθιζόμενη μες στο πέλαγο, 
πέρα απ' όλα η σιγή που είναι το τελευταίο όριο του κόσμου
—ποια να είναι, άραγες, η μοίρα του κόσμου; 
Προσπαθώ να πω, 

αναγνώστη, 

για τη μοίρα μερικών ανθρώπων, 
θα ήθελα να πω για τα κόκαλα που θα τ'ασπρίσει η θάλασσα 
σα θα σκεπάσει και τούτο το καταφύγιο της γης, 
ύστερα από αμέτρητα χρόνια. 
Λέω 
πως δεν ξέρω τίποτα πιο άξιο να γλυτώσει τον άνθρωπο 
απ' την πίκρα της αβεβαιότητας, 
όσο η σιωπή και η βεβαιότητα των άστρων. ...