Ο κήπος

του Βαγγέλη Αλεξόπουλου 

Είναι καιρός τώρα, που ακούγονται μέσα στη νύχτα

ποδοβολητά αλόγων που κουβαλούν ακέφαλους ιππείς

και κάποιες νύχτες χωρίς φεγγάρι

ανάβω το κερί

να φωτίσω

το σκοτάδι των ματιών σου

κάποτε, άνθρωποι σοφοί

περνούν έξω απ’ το σπίτι

τότε, τα αγάλματα του κήπου ξυπνούν

και περιμένουν τα χειρότερα.