Πέντε αναφορές για τον Απρίλη

Ο Απρίλης και η Αυγή

 του Κωστή Παλαμά 

Ταίρι νιόνυμφο προβαίνει

ο Απρίλης κι η Αυγή,

να του στρώσει το προσμένει

νυφικό κρεβάτ’ η Γη.

Χίλια δώρα ετοιμάζει

για το ταίρι π’ αγαπά,

τα ξεθάφτει, σα χαλάζι

πλούτη ατίμητα σκορπά.

Εις τους κήπους άνθη χύνει

και πουλιά στις λαγκαδιές,

Στα πουλιά τραγούδια δίνει,

και στα άνθη ευωδιές.

Τη δροσιά κάνει να λάμπει

σα διαμάντι στα κλαριά,

άνθος φτερωτό την κάμπη

αεράκι το βοριά.

Και τα δέντρα φουντωμένα,

πράσινα, βαθιά, ανοιχτά,

μόλις βγήκαν νιοβαμμένα

 απ’ τα χέρια της κι αυτά.

Ειν’ η λίμνη πιο γαλάζια, 

πιο καθάρια η ρεματιά,

πιο πολλά εχ’ η κόρη νάζια

κι ο έρωτας ψευτιά.

Ταίρι νιόνυμφο προβαίνει

ο Απρίλης κι η Αυγή,

να του στρώσει το προσμένει

νυφικό κρεβάτ’ η Γη.

***

Απρίλιος

Γύρω , γύρω όλοι , παιδιά ,

και στη μέση η Πασχαλιά !

Πάσχα κι η καρδιά του Απρίλη ,

Φιληθείτε εχθροί και φίλοι .

«Δεύτε λάβετε φως» όλοι ,

Φως στο σπίτι , στο περβόλι .

Μαύρες κότες σοκολάτα ,

κόκκινα τ’ αυγά   στα πιάτα .

Ζήτω τα βουνά κι οι κάμποι !

Φως στο φως ο ήλιος λάμπει .

Γύρω γύρω όλοι

και στη μέση η Πασχαλιά .

      
                                                                  Ρένα Καρθαίου 

***

Απρίλη μου 

του Μίκη Θεοδωράκη 

Απρίλη μου, Απρίλη μου ξανθέ
και Μάη μυρωδάτε, καρδιά μου πώς αντέ 
Καρδιά μου πώς, καρδιά μου πώς αντέχεις
μέσα στην τόση αγάπη και στις τόσες ομορφιές

Γιομίζ’ η γειτονιά τραγούδια και φιλιά
Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ
Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ
Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ, μα το `χω μυστικό

Αστέρι μου, αστέρι μου χλωμό
του φεγγαριού αχτίδα στο γαϊτανόφρυδο
Στο γαϊτανο , στο γαϊτανοφρυδό σου
κρεμάστηκε η καρδιά μου σαν το πουλάκι στο ξόβεργο

Γιομίζ’ η γειτονιά...

Λουλούδι μου, λουλούδι μυριστό
και ρόδο μυρωδάτο, στη μάνα σου θα `ρθω
στη μάνα σου, στη μάνα σου θα `ρθω
να πάρω την ευχή της και το ταίρι που αγαπώ

Γιομίζ’ η γειτονιά...

***

Απόσπασμα απ΄ τους Ελεύθερους Πολιορκημένους 

του Διονυσίου Σολωμού 

Έστησ’ ο Έρωτας χορό με τον ξανθόν Απρίλη,
κι η φύσις ηύρε την καλή και τη γλυκιά της ώρα,
και μες στη σκιά που φούντωσε και κλει δροσιές και μόσκους
ανάκουστος κυλαϊδισμός και λιγοθυμισμένος.
Νερά καθάρια και γλυκά, νερά χαριτωμένα,
χύνονται μες στην άβυσσο τη μοσχοβολισμένη,
και παίρνουνε το μόσχο της, κι αφήνουν τη δροιά τους,
κι ούλα στον ήλιο δείχνοντας τα πλούτια της πηγής τους,
τρέχουν εδώ, τρέχουν εκεί, και κάνουν σαν αηδόνια.
Εξ’ αναβρύζει κι η ζωή σ’ γη, σ’ ουρανό, σε κύμα.

***

Απρίλης 

του Λευτέρη Παπαδόπουλου 

Αγόρι μου ξανθέ μου Απρίλη
σαν δυοσμαρίνι ευωδάς
κάθε που με ξεπροβοδάς
μ’ ένα φιλί στα χείλη

Αγόρι μου ξανθέ μου Απρίλη
άσπρα μου δόντια δροσερά
ποια Παναγιά καλοκυρά
μωρό σ’ εγλυκοφίλει;

Αγόρι μου ξανθέ μου Απρίλη
έλα στο πλάι μου ξανά
να γιάνεις ό,τι με πονά
κι όσα ο καιρός θα στείλει