Λευτέρης Πούλιος «Η κρυφή συλλογή», (Κέδρος) Κρατικό Βραβείο Ποίησης 2009 (απόσπασμα)

ΒΕΒΗΛΩΜΕΝΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ

Αφού η ζωή είναι μία
κι ό,τι είναι νά 'ρθει κανείς άνθρωπος
δε γνωρίζει,
ονομάζω αυτόν τον κόσμο καλό
και ιερή την πραγματικότητα
που δεν τολμώ
για να τη συζητήσω.


Ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ

Σκελετοί δεινοσαύρων στον άπειρο χρόνο

θυμούνται τη στιγμή

 που γλίστρησαν απ' το δυσβάσταχτο

 φορτίο/ κάτω απ' τη σκάλα της πραγματικότητας

για όφελος

δικό μας.

ΖΩΝΤΑΝΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ

Κάνω σκέψεις που μ'απορροφούν
όταν κάθομαι και ακούω μουσική.
Ξέρω πως αξία εδώ κάτω έχει μόνο το πνεύμα.
Η βρωμιά του πλούτου
και της φτώχειας
είναι τελικά το ίδιο πράγμα.
Η φωνή μου βγαίνει
από ένα ηφαίστειο
που ραγίζει και φτύνει'
πάνω της ζωντανή ζωγραφική.
Και ψοφάω κάτι ανέκφραστο να πω.