[Τσιγγάνα καρδιά στο χέρι μου διάβαζες.]

Τσιγγάνα καρδιά στο χέρι μου διάβαζες.

Στο διάφανο μέλλον με πόσες ανακρίβειες στο ίδιο ρεφρέν
θα μας χορεύανε!
Κι έτσι διαβήκαμε φράχτες περίτεχνους ανάλογους
με το μικρότητά μας.
Με την ανηθικότητα συντηρήσαμε πρώτα το κάλλος
και ύστερα κάναμε θυσίες γιατί μας αφορούσε το ανάλογο
τίμημα.
Χέρι με χέρι πιαστήκαμε στο χορό του διαβόλου
που διάβαζες τσιγγάνα την μοίρα μας.
Πόσες φορές!
Πόσες γενιές!
Το πολύ κοντά να μας απομακρύνει!
Από την απληστία των ματιών!

Μου έλεγες!

Όταν μάχεσαι το λίγο δεν σου φτάνει
θέλεις το πολύ το ανελέητο,
όπως ο ταύρος εφορμά ακάθεκτος
στη νύχτα και βογκά θριαμβικά για τον έρωτα θάνατο.

Κι έτσι θρηνούσαν οι κλακέτες χτυπώντας το αρχιπέλαγος
και βουτούσαν με ορμή οι Μπαντεριγέρος
το δοξάρι,
κι έρεε έρεε, το καυτό φιλί ξέφρενο κατακόκκινο
για έναν θριαμβικό θάνατο...

Γρηγορία Πελεκούδα