ΑΝΑΜΝΗΣΗ

α) να φωνάζω ακόμα κι αν δεν κρυώνω τον Θεό ακόμα κι αν δεν έχω Θεό, σε κλειστά δωμάτια και να γυρίζει πίσω η φωνή μου να με χτυπάει αλύπητα, Θεέ μου πάρε πίσω τον χειμώνα σου δεν αντέχω άλλο να κρυώνω β) στην πολίχνη που διορίστηκε ο πατέρας μετά τον πόλεμο όλες οι νύφες είχαν πράσινα μάτια ή πράσινη σκιά, πήγαινα σ’ όλους τους γάμους, έραβαν σταυρούς στα κρεβάτια, άνδρες ωραίοι χόρευαν κρατώντας το στρώμα και γελούσαν, μια νύφη έκλαιγε πιο πολύ από τις άλλες γιατί i. θυμόταν τον πόλεμο ή i i. δεν ήθελε τον άντρα που θα παντρευόταν ή i i i . δεν ήθελε τίποτε κι έκλαιγε πολύ γ) απώλεια αντικειμένων, μικρά πράγματα, χρυσό σταυρουδάκι, βραχιόλι του νονού, κούκλα-μωρό, ελέφαντας ύπνου, ΟΥΡΛΙΑΖΕΙ, αόρατος κόσμος παραταγμένος απ’ έξω, ο θεός και οι θεοί του, ο διάβολος και οι διαβόλοι του έτοιμοι για σπαραγμό και διαιτητής η μητέρα. δ) ανοίγω κλείνω συρτάρια, τα βάζω με τον άνεμο «φύσηξε αέρας και σου πήρε τα χαρτάκια» γιατί δεν ήθελαν να γράφω, ήταν επικίνδυνο να γράφω, τους τρόμαζε να γράφω αλλά που ξυπνούσα μες στ’ άγρια μεσάνυχτα και περίμενα να έρθουν στρατιώτες να μας σκοτώσουν το ’βρισκαν φυσιολογικό. ε) το πρώτο μου ποδήλατο δεν ήταν δικό μου, chopper, ούτε καν στα μέτρα μου, έβγαινα στη γειτονιά και σε κάθε σταυροδρόμι έπεφτα κα με πατούσαν σκιές αυτοκινήτων, σκιές γενικά και φρένα. στ) ήταν λάθος γενικά να γράφω.

Νένα Φιλούση