ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΗ ΦΛΕΒΑ

Μην σταθείς στης εικόνος το μειδίαμα.
Πεινασμένη φλέβα η αρμονία.
Κιτάπια κιτρινισμένα
από συνηθισμένα χέρια,
από την θηριωδία της οπτικής απομονώσεως,
από τα δειλά χαμόγελα
που κρατούν το βλέμμα απάτητο.
Η απουσία, σήμαινε πάντοτε υπεκφυγή
από των ευτυχών φτωχών την άγνοια,
από την ειρωνεία που ασπάστηκε
η κλίμακα του πόνου.
Η απουσία, μιλούσε πάντοτε
για εκείνη την όμορφη ζωγραφιά
στον τοίχο της φυλακής,
για εκείνα τα καλλιγραφικά κενά
στις χρονολογίες της εκτελέσεως.
Μην σταθείς στης εικόνος το περίγραμμα.
Ξαστέρωσε πάλι...
Θα χυθεί πάλι το χρώμα
κι ίσως, φανούν τα ονόματα...

Σταυρακάκης Δημήτριος (Εύλογος)