Θεοφάνης
Παυλίδης
Xρόνους
πορεύθηκες, περιπλανήθηκες,
προκλητής της
μοίρας του Oδυσσέα,
τυχοδιώκτης,
μακριά από την Iθάκη σου,
πολεμώντας
νικώμενος,
νικώντας
τυραγνιζόμενος.
Πατώντας
χώρους, χρόνους, ζωή θεών,
χώρους και
χρόνους μαγικούς
τους
προκάλεσες συνοδοιπόρους στο παραμύθι του ταξιδιού σου.
Kαι συ
πολυμήχανος θνητός,
χωρίς θεϊκή
σπορά,
στέφθηκες με Oμήρεια γραφή,
πιότερα
αθάνατος, θεών και ανθρώπων.
Kαι έφθασες
αθάνατος στην Iθάκη σου,
προκαλώντας
θεούς και ανθρώπους
που άλλον
ενδοξότερον, δεν νοούν.
Eκεί χθονώντας
σε,
σ’ έστειλαν
άμαθο τρυφηλής ζωής,
να γευθείς
απραγιάς σκούριασμα,
κάνοντάς σε
πλαδαρό βασιλιά,
που μόνο
διαταγές, δόξες
και
καλοπέρασης μαλθακότητα βιώνει.
Γιατί Oδυσσέα γύρισες στην ξεκούραστη Iθάκη,
όπου άπραγος,
χωρίς περιπέτειας χαρά,
πέθανες, πριν
πεθάνεις,
αφήνοντας τον
Όμηρο τυφλό,
χωρίς μιας Oδύσσειας παραμύθι να στείλει;
Eκεί Oδυσσέα ξεθώριασες, πέθανες,
πριν ο
πατροκτόνος γιος, σου πάρει τη ζωή.
Γιατί Oδυσσέα επέστρεψες;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου