Πλεύσις...... ζωής...... (απόσπασμα)

Κατα πού
πάνε τα όνειρα
όταν ξυπνάνε,
δεν αγναντεύουν
μόνο φωλιάζουν
στις στάχτες
θεριεμένης μοναξιάς.

...

Και τι δεν θα ΄δινα ξανά
ο θάνατος να με γεννήσει πάλι
με βροχή, χιόνι, με τον άνεμο
με το φεγγάρι με φανούς θυέλλης
πρώτης ανατολής.

Οι μέρες τρέχουν.

Γρηγορία Πελεκούδα