ΑΠΟΛΙΘΩΜΑΤΑ

Βυθίζεσαι σε άναστρη νύχτα
Χάνεται η φωνή σου δίχως παρηγοριά αντίλαλου
Άπλωσες το χέρι κι έκαναν πως δεν το είδαν
Άφησες κραυγή θανάτου
Τάχα δεν την άκουσαν;
Πληγή η περηφάνια πυρπόλησε το δειλινό
Έμεινες στους χειμώνες, να κουβαλάς βοριάδες
Την ερχόμενη άνοιξη -είπες-
που δε θα με δεις, μην απορήσεις
Θα ξαναγίνω άνθρωπος.

Ρούλα Τριανταφύλλου<<Πληγές που θρέψαμε>>2015