[Αναίσχυντη και φέτος η άνοιξη] του Γιάννη Κυριαζή

Αναίσχυντη και φέτος η άνοιξη
παρεμβάλλεται ανάμεσα
στη μύτη του ρακοσυλλέκτη και το στόμα
του κάδου
περισυλλέγεται ασπαίρουσα
στα μάτια του ναυαγού
ανασύρεται αλώβητη από ερείπια
σώματα...

η αναίσθητη

κι ας μιλά για αισθήματα
γιατί δήθεν σκεπάζει τον άστεγο
με το κίτρινο σεντόνι

της γύρης...