ΧΙΜΑΙΡΑ

Φυσάει κι απόψε.
Ανάμεσα σε δέντρων φύλλα νεκρά
στιγμές της παρουσίας σου μετρώ.
Πώς να ξορκίσω την αιτία του πόνου
όλα όσα συνέβησαν κάποιες μεγάλες νύχτες…

Η ψυχή σε μαβιά κλωστή δεμένη
και η χαρά στο ψέμα.
Κουράστηκα
να τρέχω κάτω από άδειο ουρανό,
σε έρημο λιμάνι να είμαι μόνη.

Φυσάει κι απόψε.
Κεράκι η ελπίδα σβήνει στον άνεμο.

Το καράβι «Χίμαιρα» πότε θα ξανάρθει;

Ρούλα Τριανταφύλλου