Όμορφη λυπητερή ζωή
Οδυσσέας Ελύτης
Ρηγαδεύω σφαλματοκράτορας
Γιατί με διώχνεις, εικόνα βουβή, τη νύχτα,
τη νύχτα, που το στήθος βαραίνει πιο πολύ
ό,τι απομένει απ’ του χαμένου τη μοιρασιά
κι από το μαύρο χερικό του;
Πιο μαύρο το σκοτάδι τώρα πια
κι ακόμα πιο θαμπό το φως που τρεμοσβήνει
Μην ελπίζεις για ν’ αναθαρρήσει ο ουρανός
Μην ελπίζεις να φανούν
κι απόψε τ’ άστρα -
η ξαστεριά χειρότερη κι από αντίλαλο απολείτουργου,
μετά τη μεταρσίωση
Οι αγγέλοι εκπονούνε σχέδια επί χάρτου
εν τη απουσία σου,
ταπεινοσύνη αμαρτωλή,
και τα μίση τους ηώθεν
κι η αγάπη σου το ίδιο,
αποβροχάρη
Βασίλης Πανδής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου