"Δικαίωμα φωτός":

της Έλλης Φρεγγίδου 

Κι αν είχα γράψει ποιήματα 
για ποιον; 
Λέξεις απαίδευτες
-ιστός αναλγησίας.

Κι ύστερα
ήτανε, νομίζω, που με κοιτάξανε τα μάτια σου
-μια δευτερόλεπτη αχτίδα.

Κι από τότε 
φυσάει τη φωνή σου 
και ξυπνώ.
Οι δρόμοι διασχίζουν την αλήθεια.

Κι από τότε 
απέκτησα κι εγώ 
αυτό που λεν 
δικαίωμα φωτός.