Ρίχνουν οι άνθρωποι σκιές
στα όνειρα σα φτάσουν
γιατί φοβούνται τις στιγμές
πως δε θα ξεπεράσουν.
Ρίχνει κι η γη το βλέμμα της
στου φεγγαριού το τάσι
γιατί είναι ίσως αίμα της
που ‘χει παλιά ξεχάσει.
Ρίχνει ο Θεός τη δίψα μας
και του νερού το νάμα
για να μπορεί ο άνθρωπος
να το δεχτεί το θάμα.
Ρίχνει κι ο χρόνος τις στιγμές
για να μετρούμε μόνο
να ξεχωρίζουν κι οι ψυχές
το γέλιο απ’ τον πόνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου