Τσιγγάνας λόγια έχω να θυμάμαι,
του πεπρωμένου μου στο χέρι μαντεψιές.
Αλίμονο,μη βγουν αληθινά φοβάμαι
για της ζωής τις πόρτες τις κλειστές.
Της μοίρας τα χαστούκια λέει θα 'ναι
σαν τρικυμίας κύματα ψηλά,
πως οι χαρές στα δάκρυα κολυμπάνε
και αγκαθωτός σταυρός θα με τρυπά.
Τσιγγάνας λόγια θέλω να ξεχάσω,
να πυρπολήσω κάθε μαντεψιά,
με ανάθεμα και στάχτη να σκεπάσω
της φαντασίας της τερτίπια και ψευτιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου