ΠΑΡΗΧΗΣΗ

Έλλη Φεγγίδου

Τα ποιήματα
τα φοράω κατάσαρκα
‒ δίοδος της ενθύμησής σου.
Στα χείλη μου οι πρώτες συλλαβές σκαρφαλωμένες.
Σημεία στίξεως στον κάθε κουρασμένο μου σπόνδυλο.
Μακρά η παύση στους μηρούς
‒ ανάσα διαπραγμάτευσης.
Και εκείνη η ουλή πλάι στο γόνατο
‒ποιητική αδεία‒
εκγύμναση της προσοχής.

Να διαβάζεται «διψώ», «αγαπιέμαι», «αφήνομαι»
ως μια ανέλπιστη παρήχηση του έρωτα για σένα.