Συγκάτοικοι του Ορίζοντα, 2000 (Βραβείο ποίησης Κώστα Μόντη) της Αλεξάνδρας Γαλανού (απόσπασμα)

Ιεροτελεστία

Κάθε δέκατη τρίτη
μέρα του φεγγαριού
με του Μορφέα την αγκαλιά
ερμητικά κλειστή
και με οδηγήτρια σκιά
την τελευταία πυγολαμπίδα
στο διάδρομο των μικρών ονείρων
ψηλαφητά αποκρυπτογραφώ
τα ιερογλυφικά της μνήμης.

Πορτραίτο

Φυλλομετράς τις μέρες
με τ’ αποκόμματα
εφημερίδων.
Ταξινομείς τα γεγονότα
Μετατοπίζεις ημερομηνίες
Οριοθετείς συνάξεις.

Μ’ ανύπαρκτες αποδράσεις
σκηνοθετείς
φανταστικές επαναστάσεις.

Προσθέτεις κι αφαιρείς
αισθήματα
στην εκλογίκευση
της πράξης.

Σαντορίνη

Παλιά καράβια
αβύθιστα
στο υπόσκαφο
μετοίκησαν.

Μέταλλο και μετάλλαξη
Βίδες βουβές
Σπασμένες αλυσίδες
Κομμάτια από σκουριά
Σιωπή και δημιουργία.

Μια παρτίδα τάβλι
με τον Ποσειδώνα
μετρά το χρόνο
που δραπέτευσε
μέσ’ από ένα φιλιστρίνι.

Κάπου κοντά κοιμάται
ο Εγκέλαδος.

Συνθηκολόγηση

Στην υγρασία της νύχτας
μούλιασαν τα όνειρα.

Το πρωί
σα βγήκε στην αυλή
βρήκε στα χέρια της
να μπλέκεται
μια μάζα άμορφη, λευκή.
Είπε να φτιάξει
ένα ψωμί.
Μέχρι το μεσημέρι
θα ψηθεί.

Ξέχασε όμως η άμυαλη
πως δεν είχε προζύμι
κι αρκέστηκε στο πρόσφορο
και μια ευχή
για τη γιορτή την Κυριακή.