ΕΙΜΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ

Λουκάς Νικολαίδης 

-------------

Καθώς της ζωής το τρένο προχωρεί
κι Εγώ τις Ώρες μου λίγο-λίγο καταπίνω,
μπρος μου τοπία και εικόνες εναλλάσσονται
ωσάν Ανάσες διαστημικές,
στο διάβα του τρέχοντος Αιώνα...
Περιμένω νάρθει ένα λάβρο Καλοκαίρι
που θάναι η θάλασσα από Αισθήματα γεμάτη,
για να πορευτώ Αγέρωχος και Υψιτενής,
προς τα εκεί,που συνωστίζονται οι "Άλλοι"!
Tην "Πύλη" της Αβύσσου να διαβώ
γυμνός πάνω σε φρέσκια φύκια,
την Ώρα που δέκα Άγγελοι Λευκοί θα ψέλνουν
καταμεσής τον Αύγουστο,
τα θλιβερά τους κάλαντα,στην Αειπάρθενο Μαρία!
Και,μα την Αλήθεια,
θα ήθελα το μισό μου το κορμί,
να το δροσίζει η πάχνη της Αυγής,
και το άλλο μισό μου το κορμί να το χαρεί,
το Άχαρο Σκοτάδι...
Είμαι Έτοιμος λοιπόν...και περιμένω.