Στους λασπωμένους δρόμους περπατούν
κοιτώντας τις χαλασμένες ομπρέλες των παιδιών
Δρασκελούν τους τοίχους
με σκέψη βιαστική
Είναι οι ελπιδοφόροι
Στις σταγόνες της βροχής
ψάχνουν την εικόνα του Θεού
Χαιρετούν τον ξενιτεμένο
που τα άσπρα γένια του χαϊδεύει
Φιλούν το χώμα
που τη μάνα τους γέννησε
μια μέρα του Απρίλη
Με τα πουλιά μοιράζονται το ανοιξιάτικο νερό
Τον ήλιο κλέβουν
όπως πέφτει στα μελισσόχρωμα λουλούδια
Αγγίζουν τον έρωτα
που κρύβεται στους φράχτες των δακρύων
Το φως αγκαλιάζουν αφήνοντας τα αστέρια
να υπνοβατούν
Αυτοί είναι οι ελπιδοφόροι
που παραμονεύουν
στις άγραφες σελίδες της χαράς
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ
Εξαιρετικό!
ΑπάντησηΔιαγραφή