Θά ’ρθεις!

Έδιωξε τις αράχνες του.
Σήκωσε τα βιβλία.
Κούρντισε το ρολόι,
δεν ήξερε τι ώρα να το βάλει.
Ένα κυκλάμινο στο παράθυρο
του χαμογέλασε…
Στάθηκε στην πόρτα και περίμενε.
Ο ήλιος του είπε καλημέρα,
τον χαιρέτησε το μεσημέρι.
Τον καληνύχτισε.
Τον καλημέρισε πάλι…

Θά ’ρθεις!
Το ξέρω, θα ’ρθεις.

Βαγγέλης Φίλος

Από το βιβλίο Μηδενική Ακολουθία, 1989