ΑΦΟΒΟΣ, ΒΡΑΧΟΣ. / Kokaveshi Dhimitër

Ο βράχος! Δεν φοβάται
τους συρμούς
σε συναισθήματα τρέλα 
ας του στολίζουν
το φουσκωμένο του εγώ
ξεπερασμένο;...
Ξεπερασμένο, έννοιες
διατρίβουν τρελά!...
Θαλασσοκρατημένα κύματα
κύματα σπαραγμών
κάθε ακτής σενάρια!... Κόβουν
νήμα, παραδοχής
το ταξιδιάρικο, το κύμα!...
Αλύπητο και κουρασμένο
γλύφει τον βράχο
στην οργή, θέλει... να αρμενίζει.
Να αρμενίζει πόνους του
κι αν ηρεμήσει αν;!...
Ωριμάσει ο βράχος!... Βράχο
την στήνω την ζωή
κύμα!... Μας αγκαλιάζει.