Μνήμες κεντούν μια χαραυγή
φεγγάρι διψασμένο,
όμως το ξέρω δε θα ‘ρθεις,…
έτσι ήτανε γραμμένο…
φεγγάρι διψασμένο,
όμως το ξέρω δε θα ‘ρθεις,…
έτσι ήτανε γραμμένο…
Στάχια χρυσίζουν στη σιωπή
πουλάκι λυπημένο,…
μα εγώ το ξέρω δε θα ‘ρθεις
έτσι ήτανε γραμμένο…
πουλάκι λυπημένο,…
μα εγώ το ξέρω δε θα ‘ρθεις
έτσι ήτανε γραμμένο…
Μέσα σε κάμαρες κλειστές
μ ’ένα κερί σβησμένο,…
στην έκσταση που καίγεται
εγώ σε περιμένω…
μ ’ένα κερί σβησμένο,…
στην έκσταση που καίγεται
εγώ σε περιμένω…
Σ’ ένα φθινόπωρο χλωμό,
φύλλο στη γη πεσμένο,…
κει που χαράζει η βροχή
εγώ σε περιμένω…
φύλλο στη γη πεσμένο,…
κει που χαράζει η βροχή
εγώ σε περιμένω…
ΓΙΩΡΓΟΣ Δ. ΜΠΙΜΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου