Πρόσεχε

Πρόσεχε πονόψυχε, εσύ που χρέος θεωρείς

ούτε πολέμιος σου κατηφής να απομένει
και συνεπώς στο διηνεκές λερναίες ύδρες πολεμάς

που την υπόληψη σου Ιφιγένεια ποθήσαν
άνεμος μήπως ούριος στα νηνεμή πανιά τους πνεύσει

ποτέ σου που δεν έμαθες χατήρι πως χαλνάνε
κ' έτσι εν γνώσει σου στον καύκασο υπόστασιν σου δέσαν.

_____________________Πρόσεχε μεγαλόψυχε

φόβου και φθόνου δάκρυα δυσώδη όταν θα ρίξουν
στων άθλων σου την είδηση Αλκμήνης μόνε γόνε

κ'εσύ τείνεις το χέρι σου τον ώμο τους να πιάσεις
μα φέροντας μειδίαμα αυτοί στραβά κοιτάξουν

πρόσεχε πολύπαθε εαυτόν μην αμφιβάλεις
_______________μα πιό μεγάλη προσοχή

μιά στέγη αν μοιραζόσασταν σαν ήσουνα παιδί.

κ.κ