Νόμισες πως τα πράγματα ην εύκολα για σένα,
μα φράχτες γύρο σου έστησε η άδεια σου ζωή,
λόγια που δεν ξεστόμισες που ήταν ειπωμένα,
τα σκόρπισε ο άνεμος με μια απαλή πνοή.
μα φράχτες γύρο σου έστησε η άδεια σου ζωή,
λόγια που δεν ξεστόμισες που ήταν ειπωμένα,
τα σκόρπισε ο άνεμος με μια απαλή πνοή.
Εσύ στο περιθώριο παραπομπή του λόγου,
μοιάζεις βιβλίο ολάκερο στο φως της ιστορίας,
πονούν τα μάτια, θέατρο μοιάζει του παραλόγου
στις πλάτες σου να κουβαλάς το βάρος της απουσίας.
μοιάζεις βιβλίο ολάκερο στο φως της ιστορίας,
πονούν τα μάτια, θέατρο μοιάζει του παραλόγου
στις πλάτες σου να κουβαλάς το βάρος της απουσίας.
Λίθος μονήρης, γίγαντας, κόντρα στις εξουσίες
που σου άρπαξαν τα όνειρα, σ’ έθαψαν στη σιωπή,
και λόγο είχες και φωνή και ηθικές αξίες,
όμως μια νύχτα χάθηκαν στη λήθη, στη βροχή.
που σου άρπαξαν τα όνειρα, σ’ έθαψαν στη σιωπή,
και λόγο είχες και φωνή και ηθικές αξίες,
όμως μια νύχτα χάθηκαν στη λήθη, στη βροχή.
Πολέμαρχοι μηδενιστές με όπλο τους τον λόγο
που η αλήθεια κρύβεται, πίσω από ασπίδες νόμους,
κι αν τους ακούς πλανεύεσαι δεν τους προσάπτεις ψόγο,
φορτώνεσαι τα ψέματα στους πληγωμένους ώμους.
που η αλήθεια κρύβεται, πίσω από ασπίδες νόμους,
κι αν τους ακούς πλανεύεσαι δεν τους προσάπτεις ψόγο,
φορτώνεσαι τα ψέματα στους πληγωμένους ώμους.
Η τέχνη της πολιτικής, το ψέμα να ‘ν η αλήθεια
τα παραμύθια, όνειρα για μια καλή πορεία
εσύ, αιώνιο σύμβολο βαστάζου, από συνήθεια,
που οι καιροί σε γέμισαν μ’ απάθεια και μωρία.
τα παραμύθια, όνειρα για μια καλή πορεία
εσύ, αιώνιο σύμβολο βαστάζου, από συνήθεια,
που οι καιροί σε γέμισαν μ’ απάθεια και μωρία.
......................................Χρήστος Κουκουσούρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου