[Πάλι σε σκέφτομαι]

"Πάλι σε σκέφτομαι, όσο η λεμονιά αγκαλιάζει τους τοίχους και χαμογελά αισιόδοξα στον ήλιο/ να σβήνεις το τελευταίο σου τσιγάρο, χαράζοντας με μια κοφτή ματιά την καρδιά μου/ μετά να χάνεσαι με το ποδήλατο όπως ήρθες, γλυκιά και φωτεινή, στα αδιέξοδα του κόσμου/ αφήνοντας στον άνεμο μια φωνή χαδιάρικη να σβήνει τις σκιές, μαζί κι ένα μήνυμα/ οι ποιητές, οι γραφιάδες χαμένοι είναι, όταν πνίγονται σε συναισθήματα". 


Γιάννης Βέλλης