Κραυγή

 Πόπη Παντελάκη 

Κραυγή που γίνεται ψίθυρος
ώσπου να τον ταξιδέψει ο άνεμος
στο κοχύλι του αυτιού σου
να νιώσεις τη συγκίνηση και τη τρέλα
που συγκλονίζει το σώμα μου
και μόνο με τη σκέψη σου .
Χάρισέ μου το πρώτο σου χαμόγελο
αυτό που αστράφτει πρωινό μαργαριτάρι
να το κοιτάζω και να με πλημμυρίζει η αγάπη
Να ξεχειλίζει η ζεστασιά σου
ως τον πυρήνα της ύπαρξης
Να απλώσεις ρίζες εκεί
να γίνεις δέντρο που μεγαλώνει
κι απλώνει τα κλαδιά του μέσα μου
Να σ' έχω να σε κουβαλώ μαζί μου
Σαν πατρίδα
σαν θρησκεία
σαν οικογένεια