δίσεχτες ώρες... / Κουφογάζου Φωτεινή

έτσι σε φέρνουν οι βροχές του δειλινού
όπως τ' αγέρι φέρνει και τις μπόρες ...
αντάρα, μεσοπέλαγα του λιμανιού
μικρά πλεούμενα οι δίσεχτές μου ώρες

καράβια οι ψυχές δε λογαριάζουν τον καιρό
βουβή η σιωπή τους πως κραυγάζει
αλαργινό μου πέταγμα, που βλέπεις ουρανό...;
ποια όχθη σ'εγκλωβίζει σαν χαράζει...;

ένας Σεπτέμβρης φτιάχνεται από αρχής
είναι η Μοίρα των ανθρώπων τυφλωμένη
σαν μεθυσμένος θάνατος μιας χαραυγής
με τη φωτιά που νοσταλγείς στα χέρια σου δοσμένη

Κουφογάζου Φωτεινή