Σαν γέρνει ο ήλιος
κλείσε τα μάτια
κι αγκάλιασε
ηλιοταξίδεμα
στη δύση σου
χάδι αέρινο
αύρας λεπτής
κι η ακοή
να αφουγκράζεται
τον ψίθυρο
του ανέμου
σ΄αυτό το πορφυρό.
Είμαι η ηχώ
που αναβλύζει
φιλί και πίνω
από το δάκρυ σου
απ΄τα λυμένα σου μαλλιά
σαν το φεγγάρι
που αργοκυλά
και πνίγεται
στη Μεσόγειο.
Ω! πουλιά
περιπλανώμενα
νανουρίστε την
ακόμα κι εγώ θέλω
ησυχία
ακόμη κι εγώ
θέλω προστασία
Ακόμα κι εγώ θέλω
να πεθάνω
όρθια......
που αναβλύζει
φιλί και πίνω
από το δάκρυ σου
απ΄τα λυμένα σου μαλλιά
σαν το φεγγάρι
που αργοκυλά
και πνίγεται
στη Μεσόγειο.
Ω! πουλιά
περιπλανώμενα
νανουρίστε την
ακόμα κι εγώ θέλω
ησυχία
ακόμη κι εγώ
θέλω προστασία
Ακόμα κι εγώ θέλω
να πεθάνω
όρθια......
Γρηγορία Πελεκούδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου