ΤΟΥΤΕΣΤΙΝ

 του Κώστα Ευαγγελάτου

Ωραίες μορφές 
σπασμένων αγαλμάτων,
κλασσικές 
στης άμμου τα αέρινα θεμέλια 
ακουμπισμένες.
Τραγικές συνάμα και βουβές 
στης σκοτωμένης χαραυγής 
το φως λουσμένες. 
Να η Κνιδία 
κλαίει σιωπηλά,
του Κούρου αίμα στάζουνε τα μάτια 
και του Απόλλωνα τα όμορφα μαλλιά
γδαρμέν΄ από του χρόνου
την αέναη φθορά. 
Στης Αθηνάς την κεφαλή
το πνεύμα εμαράθη 
και στης Υγείας το πρόσωπο 
καρκίνωσαν οι πόροι. 
Τώρα ο ανάπηρος Ερμής
με λύπη μας κοιτά.
Τα φοβερά μυνήματα
τα φέρνουν δορυφόροι.
Αρχαίες μορφές 
χωρίς ανάστασης ελπίδα,
πονεμένες,
μόνο με τ΄ αποτύπωμα του χθες
Δόξας παλιάς εικόνες σμιλεμένες
στης καπνισμένης εποχής
τη φυλακή κλειστές.