[Γονατιστή ...]

Γονατιστή 
σε είχαν ολονυχτίς
οι «χαμοθεοί» 
και γύρω σου χαχάριζαν
κι ουρλιάζοντας σαν διαβόλοι 
κομμάτια σε διαμοιράζονταν
και στα πλούτη σου ποντάριζαν
Μάνα μου Ελλάδα.
Μα σαν ήλθε το πρωί,
τον ήλιο τίναξε ο Θεός
σαν βόλι
εσύ ευθύς
όρθωσες το κορμί
αναμμένη λαμπάδα
κι είπες δυνατά,
- Σαν φίλη κι αδελφή ήλθα
στην αυλή σας
προβλήματα να μοιραστώ μαζί σας,
να βρούμε κάποια λύση
για να ξεπεράσουμε από κοινού
την υπάρχουσα «κρίση».
Αλλά για «καλωσόρισμα» τί βρήκα;
Μιαν άπρεπη διαγωγή σας
ταπείνωσης κι εξευτελισμού!
Δεν έχετε τον Θεό σας!
Ντροπή σας!
Για ό, τι συμβεί του λοιπού,
το κρίμα στον λαιμό σας.
Δέστε το κόμπο και μάθετε το καλά,
πως εμένα δεν θα με φάει κανείς.
Την ένδοξη Γη μου
στα δόντια γερά
την κρατάει η ψυχή μου
και κάθε παιδί μου
ένας Διγενής
που ξέρει πώς να πολεμά
στου Χάρου το αλώνι
και πάντα ψηλά
πώς να μ’ ανασηκώνει.

ΙΟΥΛΙΑ ΚΟΡΜΕΝΤΖΑ