Ο Γκιώνης στην Ακρόπολη
μοιρολογάει και κλαίει,
μα μια φωνή απ' τα μάρμαρα
περήφανα του λέει:
μοιρολογάει και κλαίει,
μα μια φωνή απ' τα μάρμαρα
περήφανα του λέει:
«Μη κλαις πικρέ τραγουδιστή
και δεν θα γίνω σκλάβα.
Στου χρόνου τα γυρίσματα
και στων καιρών το διάβα
όσες σκλαβιές κι άν γνώρισα,
όσους εχθρούς κι αν είδα,
έγερνα σκλάβα αποβραδύς
μα ξύπναγα ΕΛΛΗΝΙΔΑ».
και δεν θα γίνω σκλάβα.
Στου χρόνου τα γυρίσματα
και στων καιρών το διάβα
όσες σκλαβιές κι άν γνώρισα,
όσους εχθρούς κι αν είδα,
έγερνα σκλάβα αποβραδύς
μα ξύπναγα ΕΛΛΗΝΙΔΑ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου