Οι νύχτες μου ...της Γρηγορίας Πελεκούδα (απόσπασμα)

.....

Όταν χαράζει στη Μεσόγειο
οι Άγγελοι της αβύσσου
μες στη θολότητα του σκότους τους
πληγώνονται απ΄το φως.
Τώρα που χαράζει,
τώρα που βρήκα τη λαλιά μου
έκαψα το χθές στις νύχτες μου
και άφησα να με νανουρίζει
ο αχός της θάλασσας,
μικρές δροσοσταλίδες
κράτησα στα χέρια μου
κι ανύψωσα το βλέμμα
στα άναρχα ουράνια.
Μίλα μου, νύχτα, μίλα μου,
με ρυάκια, με ποτάμια
μες στη Μεσόγειο που καίγεται,
ίσως εξυμνήσουμε
τους νυσταγμένους ίσκιους
με φως και άστρα,
με ακτίνες φωτός του Αιώνιου
που ονειρεύονται
όσοι αγαπούνε τον Ήλιο της
τον πορφυρό....