Δύο (2) ποιήματα του Τάσου Δασκαλάκη

 Ερωτόκριτος Bakery

Η φωτεινή επιγραφή
τις νύχτες μας ξυπνάει
δες ανοιχτή στο απέραντο
Αιγαίο και γελάει.

Τη σιγουριά εδέσματος
διαλαλεί πως βγάζει
κάθε πρωί τα φρέσκα μας
κουλούρια και φυσάει.

Απ` όλες τις υπέροχες
τις νοστιμιές και πάλι
στον χώρο μιας υπέρλαμπρης
πέργκολας μας τρατάρει...


***

 
Δίκτυα.

Οι μέρες όσο σφίγγουνε
θαρρούμε μη μας κόψουν
τη Hol ή και τη Vodafone
κι ακόμα τον ειρμό μας.

Κι όλα τα δίκτυα με μιας
και χάσουμε εικόνες
κι όσες φωνές περήφανες
στις ροζ μας ενδοχώρες.

Κι ύστερα με σινιάλα
τα βράδια με πυρσούς
να στέλνουμε μηνύματα
σαν σε παλιούς καιρούς.

Κι αυτό δεν θαν` «προνόμιο»
του ενός φτωχού αστού
θα χαλαρώσει άπληστες
κορφές οικονομικού
.
Κι όσο ασυνεννόητα
τραβούμε στον καιρό
τα νεανικά μας όνειρα
θα πέφτουν στον γκρεμό.


Τάσος Παντ. Δασκαλάκης