Ευδοκιμούν
παράσιτα στους κήπους της αλήθειας
σε μονοπάτια
ζωγραφισμένα αιώνες πριν
στον τρυφερό
φλοιό της γης,
σε λεωφόρους
καθημερινότητας επικίνδυνες,
στην ψυχή μας,
σήμερα, μέσα μας,
σαν
παθογένειες μιας αβεβαιότητας
για το Εγώ,
για το Εμείς.
Παράσιτα που
βυζαίνουν την ζωή
σε έναν
εναγκαλισμό θανάτου με τον ξενιστή
μέχρι την
τελική εξόντωση.
Παθητικοί
εραστές της αδιαφορίας όλοι,
συμβιβασμένοι
με τα Τίποτα της προσφοράς,
τα τρέφουμε,
τα ανδρώνουμε,
ήσυχοι στον
αιώνιο ύπνο μας,
για την
αταλάντευτη πορεία
ενός
ντροπιαστικού χαμού.
Χρήστος
Κουκουσούρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου