Ο χλιαρός

 Λαγγουρέλη Μαρία

«ούτως, επειδή είσαι χλιαρός

και ούτε ψυχρός ούτε ζεστός,

μέλλω να σε εξεμέσω

εκ του στόματος μου»

Αποκάλυψις Ιωάννου

Κεφ δ΄ ε΄ στιχ Ι

Έσβυσαν τα πυροτεχνήματα

και τόσκασε-μόλις που πρόλαβε

να μαζέψη το πέδιλο του Αστυάνακτα

πριν απ’ την πτώση.

Δραπέτης από το φεστιβάλ των δογμάτων

ψάχνει να δώση αναστάσιμο φιλί

στην κοιμωμένη του δάσους.

Αρλεκίνο, λιποτάκτη δειλό

ο κάθε Άριελ της πίστης τον παραφωνεί

κι αυτός κρύβεται

από μισοφέγγαρα

σταυρούς

σβάστικες

της Πασιφάης βίας

στόχος κινούμενος

ζει

μαζεύοντας σπυρί σπυρί

θραύσματα ονείρου σε προαιώνιες νάρκες.

Πότε μια κορδελίτσα που δεν πρόλαβε

να δεθεί στη μπούκλα

πότε ένα τόπι σκασμένο

μια διαμελισμένη κούκλα.

Δεν μυρίζει δάφνες.

Τον κυνηγούν της ιστορίας οι μεταπράτες.

Ανεβασμένος σε κουτσό σκαμνί

ξανασυλλαβίζει λέξεις όπως:

«αγάπη δικαιοσύνη».

Ξέρει ότι οι λέξεις έχουν κουραστεί

Κι έχουν νυστάξει τα όνειρα.