Σελίδες

Παρασκευή 17 Απριλίου 2015

Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης: Βραβεία 1997


Α’ βραβείο: «Σαν παραμύθι ελληνικό» (Νίκος Καραγιάννης / Δέσποινα Ασλανίδου – Γιώργος Τσαντήλας)
Β’ βραβείο: «Πουλί θαλασσινό» (Βιργινία Βίκτωρος / Μάριος – Χρήστος Δημητριάδης)

Γ’ βραβείο: «Τα παλιά τα τρένα» (Κώστας Σμοκοβίτης / Παναγιώτης Αποστολίδης – Δημήτρης Μπρούχος)


***

Α’ βραβείο: «Σαν παραμύθι ελληνικό» στίχοι: Δέσποινα Ασλανίδου 


Σαν παραμύθι ελληνικό
αρχίζει ο τόπος μου και μαρτυράει
παράλογο και λογικό
κι η ανέμη ξώφαλτσα χτυπάει

Μέσα μου ρίχνω όλο το φως
απλώνω του παραμυθιού το νήμα
τη μοναξιά ξεπλένω εντός
να μάθω θέλησα το ποίημα
Ελληνικός καφές διπλός
Ελλάδα στείλε μου το σήμα

Ελληνικός καφές διπλός
το σκηνικό ένα καφενείο
πως ήρθε έτσι ένας καιρός
που γίναμε ένας αριθμός
το ένα κι ένα σαν λυγμός
με τίποτα δεν κάνουν δύο

Σαν παραμύθι ελληνικό
αρχίζει τ'όνειρο και ξεθωριάζει
ανάλογο και ξαφνικό
απόμακρη η αλήθεια μοιάζει

Δίπλα μου έχω τα εντός
φοβάμαι τώρα να σ’ ανοίξω
Ελλάδα αίμα του παντός
μέσα σου έρχομαι να σκύψω
Ελληνικός καφές διπλός
φοβάμαι πάλι να σ’ ανοίξω

***
Β’ βραβείο: «Πουλί θαλασσινό»στίχοι:  Μάριος – Χρήστος Δημητριάδης

***

Γ’ βραβείο: «Τα παλιά τα τρένα» στίχοι:  Δημήτρης Μπρούχος





Τα παλιά τα τρένα, τα ξενιτεμένα
για τη Γερμανία στου ’60 τις αρχές
τώρα αραγμένα, παραπονεμένα
όπως η ζωή μας που σταμάτησε στο χθές.

Μπορεί να άλλαξ’ η ζωή
νάρθαν καλύτεροι καιροί
μα εγώ ακόμα τραγουδάω και πονώ,
μέσα μου πάντα με δονεί
του Καζαντζίδη η φωνή
μ’ ένα ζεϊμπέκικο
καρδιά μου σε ξυπνώ.

Τα παλιά τα τρένα είναι σαν εμένα
που σε περιμένω κι ακόμα σ’ αγαπώ.

Τα παλιά τα τρένα, τα ταξιδεμένα,
με τα όνειρά μας και της μάνας την ευχή
έρημα σκουριάζουν και λησμονημένα
σαν φωτογραφία από άλλη εποχή.

Μπορεί να άλλαξ’ η ζωή
νάρθαν καλύτεροι καιροί
μα εγώ ακόμα τραγουδάω και πονώ,
μέσα μου πάντα με δονεί
του Καζαντζίδη η φωνή
μ’ ένα ζεϊμπέκικο
καρδιά μου σε ξυπνώ.

Τα παλιά τα τραίνα είναι σαν εμένα
που σε περιμένω κι ακόμα σ’ αγαπώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου