Ο Τεχνίτης

 της Ξένιας Κακάκη 

Σε θαυμάζω γιατί δουλεύεις την τέχνη της απλότητας

της αβρότητας

της λιτότητας

Ευγενή μου Τεχνίτη.

Τις στιγμές αγκιστρώνεις στο τώρα τους

τις μνήμες στο πάντα τους

τις ελπίδες στο σύμπαν τους

Σοφέ Εσύ Τεχνίτη.

Μα με κλείνεις μέσα σ’ αυτό που δεν ειπώθηκε

που δεν ειδώθηκε

που δεν ακούστηκε

Πλανευτή Τεχνίτη μου.

Σε λατρεύω:

Κατέχεις την τέχνη της έλλειψης κι ανυπαρξίας.

Απόντα Τεχνίτη.